Informacja podatkowa styczeń 2011

ZAWIESZENIE DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ A ZEZNANIE ROCZNE

Zawieszenie działalności gospodarczej, nawet, jeśli trwało cały 2010 rok, nie wyłącza obowiązku złożenia zeznania rocznego.

Należy pamiętać, że obowiązek ten nie został zniesiony. W trakcie zawieszenia działalności podatnik nie może osiągać przychodów z działalności, ale ustawodawca w drodze wyjątku dopuścił możliwość uzyskiwania przychodów w okresie zawieszenia np. sprzedaż środka trwałego, wyposażenia, odsetki od rachunku bankowego firmy.

Ponadto mimo zawieszenia działalności podatnik może ponosić stałe koszty dotyczące zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów np. czynsz za lokal, energia. Zatem nie jest wykluczone, że w zeznaniu podatnik wykaże stratę.

Obowiązek złożenia zeznania występuje bez względu na to, czy działalność była zawieszona przez część roku czy też cały.

REFAKTUROWANIE W PODATKU VAT

Dyrektywa 2006/112/WE rady z 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej zawiera w art. 28 następujące sformułowanie:

„W przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten - sam otrzymał i wyświadczył te usługi”.

Oznacza to, że podmiot nabywający usługę we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przerzucenie kosztów na inną firmę, nie może być zatem potraktowane inaczej niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Problem z refakturowaniem usług powstał w bieżącym roku – czy refakturując usługi za media stosować stawkę obowiązującą w ubiegłym roku, czy w bieżącym.

Przepisy przejściowe (art. 41 ust. 14a, 14b, 14 d) ustawy o podatku VAT czyli możliwość zastosowania w bieżącym roku stawki obowiązującej w roku ubiegłym mają zastosowanie tylko wtedy, gdy czynności odsprzedającego towary lub refakturującego usługi miałyby miejsce jeszcze w zeszłym roku lub do jego końca upłynął okres, za który należna jest płatność (rozliczenie) a obowiązek podatkowy z tego tytułu przypada w tym roku. Jeżeli więć dla odsprzedającego towar lub usługodawcy okres rozliczeniowy jest tożsamy z okresem, który stosuje się do czynności jego dostawcy (usługodawcy), wówczas przepis ten miałby zastosowanie. Ale to musi wynikać jednoznacznie z umowy i raczej jest wyjątkiem.

Najczęściej jednak mamy sytuację taką, że sprzedający usługę wykonał ją w roku ubiegłym a zafakturował w roku bieżącym (media). Usługobiorca kupił usługę (którą później refakturuje) już w roku bieżącym i w tym że roku ją sprzedaje. W bieżącym roku obowiązuje stawka wyższa (8 lub 23%) wiec refakturujący nie może zastosować stawki z roku ubiegłego.

REFAKTUROWANIE PODATKU OD NIERUCHOMOŚCI

Często pojawiają się wątpliwości, czy refakturować i jak rozliczać podatek od nieruchomości w przypadku wynajmu nieruchomości. W tej sprawie wypowiedział się dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu (interpretacja ILPP2/443-357/10-3/SJ z dnia 26.05.2010 r.

„Celem refakturowania jest przeniesienie poniesionych kosztów na podmiot, który z danych usług faktycznie korzystał pomimo, że podmiot refakturujący danej usługi nie wykonał. Refaktura jest więc zwykłą fakturą VAT wystawioną przez podmiot pośredniczący pomiędzy właściwym usługodawcą, a rzeczywistym nabywcą tej usługi. Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie „w stanie nieprzetworzonym” odsprzedaje ją swojemu kontrahentowi.

W myśl art. 6 ustawy Ordynacja podatkowa podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej.

Jest to więc świadczenie pieniężne nieekwiwalentne (w zamian za wpłacony podatek od nieruchomości podatnikowi nie przysługuje wzajemne świadczenie ze strony gminy). Z tych też względów podatek od nieruchomości nie może być przedmiotem sprzedaży lub innej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Podatek od nieruchomości, sam w sobie bowiem nie podlega opodatkowaniu VAT, a w efekcie nie podlega refakturowaniu.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, iż pomimo tego, że podatek od nieruchomości stanowi odrębny element rozliczeń z najemcą, jest on należnością wynikającą z odpłatnego świadczenia usługi najmu i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach właściwych dla wiążącego strony stosunku cywilnoprawnego – tak jak czynsz. Zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości ciąży na wynajmującym, jako właścicielu i nie może być w drodze umowy przeniesione na osobę najemcy ze skutkiem zwalniającym wynajmującego z obowiązku podatkowego.

Strony stosunku cywilnoprawnego mogą jednak, w ramach swobody w kształtowaniu łączących je stosunków zobowiązaniowych zawrzeć w umowie postanowienie, co do zwrotu należności z tytułu podatku od nieruchomości. Niezależnie jednak od tego, czy zwracana wynajmującemu przez najemcę kwota podatku od nieruchomości zostaje wyłączona z czynszu, czy też stanowi jego element kalkulacyjny, zawsze jest ona należnością obciążającą wynajmującego. Natomiast obowiązek najemcy w stosunku do wynajmującego stanowi zobowiązanie cywilnoprawne, uregulowane w zawartej umowie, a więc należy je traktować jako należność otrzymaną z tytułu odpłatnego świadczenia usługi najmu nieruchomości.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż podatek od nieruchomości, jako czynność publicznoprawna nie może podlegać dalszej odsprzedaży. Podatek ten ma charakter majątkowy i związany jest z posiadanym majątkiem, a nie uzyskiwanym z tytułu posiadania nieruchomości obrotem. Obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości ciąży bowiem na podatniku i to on jest zobowiązany do zapłaty należności z tego tytułu. Opłata stanowi część składową czynszu pozostając w związku ze świadczoną usługą najmu. W związku z tym, podatek od nieruchomości stanowi element kalkulacyjny przy ustalaniu opłaty za usługę główną, wobec czego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki właściwej dla usługi najmu…”.

USTAW O PODATKU DOCHODOWYM – ZMIANY OD 1 STYCZNIA 2011 R.

W Dz.U. nr 226 poz. 1478 opublikowano ustawę z 25.11.2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Najważniejsze zmiany w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych to:

Zlikwidowano konieczność składania wspólnego oświadczenia przez małżonków w celu dokonania wspólnego rozliczenia podatku dochodowego. Wystarczy, by jeden małżonek złożył oświadczenie i podpisał zeznanie. Te zasady obowiązywać będą już w rozliczeniu za 2010 r.
Przychody, koszty odliczenia, zapłacone podatki, obniżenia podatku wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote zawsze według kursu średniego walut obcych ogłoszonego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu, poniesienia kosztu. Zasady te stosuje się w całej ustawie.
Korzystna zmiana została wprowadzona w przypadku umów zlecenia, o dzieło o małej wartości. Obecnie każda umowa do 200 zł zawarta z osobą nie będąca pracownikiem płatnika, nawet w tym samym miesiącu będzie opodatkowana ryczałtowo 18% podatkiem. Dotychczas umowy te były opodatkowane ryczałtowo, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach z tego samego tytułu nie przekraczała miesięcznie od tego samego płatnika 200 zł.
Remanent początkowy i końcowy zawierał będzie obok materiałów, towarów itp. również produkcję w toku.
W katalogu zwolnień z podatku wprowadzono zmiany dotyczące:
zwolnienie na zakwaterowanie pracownika do 500 zł miesięcznie dotyczyć będzie każdego zakwaterowania, również w mieszkaniu. Usunięto warunek, że zwolnienie dotyczy tylko zakwaterowania w hotelu robotniczym lub w kwaterze prywatnej wynajmowanej na cele zbiorowego zakwaterowania
objęto zwolnieniem również świadczenia pieniężne otrzymywane przez emerytów lub rencistów od byłych zakładów pracy (dotychczas ze zwolnienia korzystały świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń),
zmieniono limit zwolnienia stypendiów otrzymywanych przez studentów od jednostek samorządu terytorialnego lub organizacji pożytku publicznego z 380 zł miesięcznie na 3800 zł rocznie. Ponadto student może uzyskiwać również i inne dochody i nie pozbawia go to prawa do zwolnienia.
usunięto zwolnienie przychodów otrzymanych w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółce osobowej (pozostaje to zwolnienie w stosunku do spółdzielni).
rozszerzono zwolnienie z podatku na wypłaty środków z pracowniczych programów emerytalnych obowiązujących w innych państwach UE lub innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej
z podatku zwolniono przychody uzyskiwane przez krwiodawców ze sprzedaży nie tylko pobranej od nich krwi i osocza, ale również o sprzedaż wszelkich składników tej krwi.
Zlikwidowano 10% zryczałtowany podatek dochodowy od remanentu likwidacyjnego firmy. Opodatkowana będzie sprzedaż tego majątku, jeśli nastąpi ciągu 6 lat od dnia likwidacji działalności. Sprzedaż tego majątku będzie przychodem z działalności gospodarczej i opodatkowana według zasad jakie istniały w dniu likwidacji działalności (tj. zasady ogólne, podatek liniowy, ryczałt).
Opodatkowanie wspólników spółek nie będących osoba prawną:
wprowadzono definicję tej spółki – jest nią spółka, która nie jest podatnikiem podatku dochodowego. Podatnikami są w niej wspólnicy.
nowelizacja wprowadza nowe zasady opodatkowania wspólnika występującego z takiej spółki lub wspólników otrzymujących aktywa likwidowanej spółki. Przychodem wspólnika występującego z takiej spółki są środki pieniężne otrzymane przez tego wspólnika , w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce. Jednocześnie przychód ten pomniejsza się o koszty uzyskania, którym są wydatki na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce. Zatem ten dodatkowy przychód z działalności gospodarczej powstanie u wspólnika występującego ze spółki tylko wtedy, gdy otrzyma on więcej środków niż wynika to z dotychczas uzyskanych w spółce opodatkowanych dochodów pomniejszonych o dokonane wypłaty oraz pomniejszonych o wydatki na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w tej spółce
przy likwidacji spółki wspólnicy otrzymujący majątek tej spółki nie będą go od razu opodatkowywać. Opodatkowanie nastąpi w chwili zbycia tych składników majątkowych, o ile sprzedaż zostanie dokonana w ciągu 6 lat od daty likwidacji spółki. W związku z tym na dzień likwidacji spółki, wystąpienia wspólnika ze spółki należy sporządzić remanent według zasad określonych w nowym art. 24 ust. 3a ustawy
kosztem uzyskania przychodu ze zbycia takiego majątku w każdym przypadku będzie niezamortyzowana część środka trwałego lub cena nabycia, o ile taki wydatek nie stanowił kosztów uzyskania przychodów
zmieniono zasady określania wartości początkowej wprowadzanego do spółki środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych. Obecnie nie będzie to cena rynkowa, ale wartość początkowa po uwzględnieniu dotychczasowej amortyzacji. Będziemy mieli do czynienia z kontynuacją amortyzacji dokonywaną przez przedsiębiorstwo, które wnosi aport do spółki. Wartość rynkową będzie mogła ustalić tylko osoba fizyczna wnosząca swój prywatny majątek, dla którego nieznana jest cena nabycia lub koszt wytworzenia.

ZMIANY W RYCZAŁCIE

Zmiany w tej ustawie są niewielkie i wynikają ze zmian dokonanych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych:

w remanencie uwzględnia się obok dotychczasowych składników majątku, również produkcję w toku
w przypadku likwidacji działalności, wystąpienia wspólnika ze spółki sporządza się remanent na zasadach określonych w art. 24 ust. 3 a ustawy o pdof
w art. 21 ust. 2 a wprowadzono ogólna zasadę doliczania odliczonych od przychodu lub ryczałtu kwot, które później zostały podatnikowi zwrócone.

ZMIANY W ROZPORZĄDZENIU W SPRAWIE PROWADZENIA KSIĘGI PRZYCHODÓW I ROZCHODÓW

W Dz.U. nr 252 poz. 1691 opublikowano rozporządzenie MF z 21.12.2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Weszło w życie od 1 stycznia 2011 r.

Zmiany w rozporządzeniu maja charakter techniczny i polegają na dostosowaniu przepisów do obowiązującej dla celów podatkowych PKWiU z 2008 r.

Natomiast zmiana w objaśnieniach w zakresie ewidencjonowania kosztów uzyskania przychodów w przypadku, gdy podatnik traci zwolnienie podmiotowe z VAT, polega na odesłaniu do przepisów ustawy VAT (zamiast wskazania konkretnej kwoty tego zwolnienia).

SKŁADKA ZDROWOTNA W 2011 R.

Prezes GUS ogłosił wysokość przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, włącznie z wypłatami z zysku, w IV kwartale 2010 r. na podstawie, którego obliczamy podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne obowiązującej w 2011 r.

Wynagrodzenie to wyniosło 3.605,74 zł. W związku z tym podstawę ubezpieczenia zdrowotnego dla osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących stanowi kwota nie niższa niż 2.704,31 zł (tj. 75% ww. wynagrodzenia).

Miesięczna składka zdrowotna obowiązująca od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r. wynosi 243,39 zł (9% podstawy). Kwota składki, którą można odliczyć od podatku wynosi 209,58 zł (7,75% podstawy).

Wysokość tej składki dotyczy również podatników, którzy korzystają z 2-letniej ulgi Intrastat płatności składki na ubezpieczenie społeczne.

INTRASTAT – PROGI STATYSTYCZNE OBOWIĄZUJĄCE W 2011 R.

W 2011 r. progi statystyczne pozostały bez zmiany. Zmieniła się właściwość organu celnego odpowiedzialnego za Intrastat.

Na 2011 r. ustalono następujące progi statystyczne dla podmiotów realizujących obroty z krajami Unii Europejskiej:

próg podstawowy

dla przywozu - 1.000.000 zł
dla wywozu - 1.000.000 zł

próg szczegółowy

dla przywozu - 33.000.000 zł
dla wywozu - 60.000.000 zł

Od 1 lutego 2011 r. organem celnym właściwym w sprawach Intrastat jest dyrektor Izby Celnej w szczecinie. Zgłoszenie Intrastat należy zatem przesyłać na adres: Izba Celna w Szczecinie Wydz. Intrastat Lubieszyn 72-002 Dołuje.

Przypomina się, że obowiązek przekazywania informacji dotyczy podmiotów, których wartość przywozu lub wywozu przekracza ustalone przez Prezesa GUS wartości tzw. Progów statystycznych publikowanych corocznie w programie badań statystycznych. Firmy, których obroty w wywozie lub przywozie przekroczyły próg podstawowy, ale nie przekroczyły progu szczegółowego wypełniają jedynie niektóre pozycje deklaracji Intrastat.

NIEPEŁNOSPRAWNI PRZEDSIĘBIORCY - A DOKUMENTY DO REFUNDACJI SKŁADKI

Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w porozumieniu z Urzędem Ochrony Konsumentów i Konkurencji zmienił zasady rozliczania się przez niepełnosprawnych przedsiębiorców minimis pomocy de minimis w zakresie składki ZUS. Chodzi o formularze, jakie musieli dotychczas składać co miesiąc do PERON, gdy starali się o zwrot zapłaconych składek na ubezpieczenie społeczne.

Zmiana ma uprościć refundację oraz ograniczyć liczbę załączników, których brak powodował zawieszenie wypłaty. Po zmianach osoby niepełnosprawne prowadzące działalność gospodarczą dołączają do wniosku WN-U-G „Formularz informacji przedstawianych przy ubieganiu się o pomoc de minimis” raz w roku, nie później niż do końca I kwartału, a także, gdy zmienią się dane zawarte w formularzu.

Warto wspomnieć, że w myśl ostatniej nowelizacji ustawy o rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz.U. nr 226 z 2010 r. poz. 1475) od 1 czerwca br. zmianie ulegnie wysokość refundacji składek uzyskiwana przez osoby z lekkim i umiarkowanym stopniem niepełnosprawności.

Osoby zaliczane do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności otrzymają 60% refundacji składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, a o lekkim stopniu niepełnosprawności – 30%.

Opracowała:
Maria Mołodzińska